In het Rijksmuseum van Oudheden is de Taffehzaal gebouwd voor een zandstenen Nubische tempel. De zaal is naar die tempel vernoemd. In 1969 schonk Egypte de tempel aan Nederland als dank voor de bijdrage aan de campagne van de UNESCO om de Nubische tempels te redden die door de bouw van de Aswandam in de Nijl verloren dreigden te gaan. Dat lot zou ook deze tempel beschoren zijn.

In 1960 werd de tempel van Taffeh steen voor steen afgebroken. Omdat het zandsteen te lijden zou hebben onder het Nederlandse klimaat moest de tempel in een geklimatiseerde ruimte komen te staan.

Aangepast plan
Architect Lex Haak werd in 1974 ingeschakeld voor een onderzoek naar de uitbreiding van het Rijksmuseum van Oudheden. Hij paste een bestaand plan van de Rijksgebouwendienst aan om de binnenplaats te overdekken en ontwierp een zaal waarin de tempel zo goed mogelijk tot zijn recht zou komen. Dit is op drie manieren terug te zien:
– in het direct aanlichten van de tempel: kunstzon in plaats van diffuus daglicht,
– in de diepe dagkanten. Dit zijn de binnenzijden van de muuropeningen, waarmee gerefereerd wordt aan de dikte van de tempelmuren.
– in de met natuursteen beklede bakstenen gevels, die het contrast in architectuur    verzachten, De oorspronkelijke gevels van Hollandse baksteen zijn erachter bewaard, voor het geval de bestemming van de ruimte zou veranderen.